 Hasil daripada penyatuan ejaan rumi bagi bahasa Melayu

dan bahasa Indonesia.

 Dilaksanakan pada tahun 1972
 Terdapat 26 huruf konsonan digunakan bagi
melambangkan 27 fonem atau bunyi konsonan.
 Dalam sistem ejaan juga terdapat 3 huruf diftong bagi
melambangkan 3 bunyi diftong dalam bahasa Melayu.
 Terdapat 11 pola suku kata dalam bahasa
Melayu yang terdiri daripada 4 pola suku
kata terbuka dan 7 suku kata tertutup
 Bersesuaian dengan 2 huruf vokal yang
membentuk dua suku kata pada kata dasar, iaitu
pasangan antara huruf vokal I suku kata pra akhir
dengan huruf vokal si suku kata tertutup.
 Meminjam ratusan ribu perkataan daripada
bahasa-bahasa lain terutamanya bahasa sanskrit,
Arab, Inggeris dan bahasa Eropah.
 Bahjasa Sanskrit begitu terserap hingga menjadi
bahasa daripada kosa kata bahasa Melayu.
 Diterima masuk ke dalam bahasa Melayu melalui
huruf roman
 Berlaku beberapa penyesuaian sesuatu perkataan-
perkataan itu diterima masuk ke dalam bahasa
Melayu
 Kata dasar yang menerima imbuhan, iaitu
awalan,akhiran,apitan, dan sisipan.
 Diulang sepenuhnya.
 Contoh (negara-negara,rumah-rumah,durian-
durian)
 Diulang secara separa
 Contoh (berjalan-jalan,menari-nari)
 Diulang secara berentak
 contoh (sayur-mayur,gunung-ganang,mandi-
manda)
 Contoh-air hujan,jam tangan,meja tulis
 Contoh-antarabangsa,beritahu,setiausaha
 PENGEJAAN BENTUK KLITIK