EKONOMI MALAYSIA

(SEED 1013)
TAJUK :
DASAR WAWASAN NEGARA DAN WAWASAN 2020
KUMPULAN B
DISEDIAKAN OLEH :
FARAH AFIQAH BT BORHANNUDIN (203972)
SITI MASITA BT ABDULLAH (204629)
ROIHAN BT MAT GHANI (204741)
SITI SARAH BT RAMLI (205265)

DISEMAK OLEH :
EN. AZRAIE B. ZAINUL

ISI KANDUNGAN
N MUKA
KANDUNGAN
O SURAT

2
 1 Isi kandungan 2
2 Penghargaan 3
3 Pengenalan 4
4 1.0 Dasar Wawasan Negara 5
1.1 Latar belakang
5 1.2 Objektif 5-6
6 1.3 Teras kritikal DWN 6-7
7 1.4 Strategi menangani cabaran DWN 7-10
8 2.0 Wawasan 2020 10-11
2.1 Latar belakang
9 2.2 Cabaran strategik Wawasan 2020 11-13
10 2.3 Perspektif Wawasan 2020 13-15
11 2.4 Strategi pelaksanaan 15-16
12 2.5 Dimensi wawasan 2020 17-18
13 3.0 Kenapa perlunya satu wawasan 18
14 4.0 Kenapa tahun 2020 19-20
15 5.0 Realistik 20
16 6.0 Analitikal 21

PENGHARGAAN
Bismillahirahmannirahim…

3
Bersyukur ke hadrat Ilahi kerana dengan limpah dan kurnia Nya dapat kami menyiapkan tugasan

yang telah dipertanggungjawabkan kepada kumpulan kami. Tugasan yang

dipertanggungjawabkan itu ialah Dasar Wawasan Nasional dan Wawasan 2020. Masa yang

diambil untuk menyiapkan tugasan ini ialah selama sebulan selepas pemberian tugas kepada

kumpulan kami. Kami bekerjasama antara ahli kumpulan dengan cara mengagih-agihkan tugas

secara sama rata bagi menyempurnakan tugasan ini. Setinggi-tinggi penghargaan diucapkan

kepada En Azraei Bin Zainol selaku pensyarah dan pembimbing kepada kumpulan kami dalam

menyiapkan tugasan. Segala sokongan dan tunjuk ajar yang diberikan terhadap kumpulan kami

amat dihargai. Selain itu, ribuan terima kasih juga ditujukan kepada semua ahli kumpulan, rakan-

rakan sekuliah dan pihak-pihak yang terlibat. Segala sokongan kali dari segi pemberian

maklumat, tunjuk ajar, pendapat dan sebagainya amat kami hargai.

PENGENALAN

Perkembangan ekonomi di Malaysia mula berkembang sejak tahun 1955 iaitu sebelum era

kemerdekaan lagi. Pada masa ini, British masih lagi menjajah Tanah Melayu. British telah

4
merangka satu rancangan jangka pendek di Tanah Melayu yang dikenali sebagai Rancangan

Malaya Pertama pada tahun 1955 hingga 1960. Kemudian, British telah merangka satu lagi

Rancangan Malaya Kedua pada tahun 1961 hingga 1965 bagi menyambung Rancangan Malaya

Pertama. Rancangan Malaya ini memberi tumpuan kepada sektor pertanian yang menjadi

tunjang ekonomi pada masa itu. Selepas kemerdekaan, telah dirangka satu rancangan jangka

panjang yang dikenali sebagai Dasar Ekonomi Baru (DEB) yang meliputi Rancangan Malaysia

Kedua hingga Kelima bermula dari tahun 1971 sehingga 1990. Objektif utama dalam DEB ialah

membasmi kemiskinan dan menyusun semula masyarakat. Seterusnya, rancangan jangka pajang

kedua dirangka iaitu Dasar Pembangunan Nasional (DPN) telah diperkenalkan bermula pada

tahun 1991 hingga 2000 yang meliputi Rancangan Malaysia Keenam dan Ketujuh. Dasar ini

telah dirangka oleh mantan Perdana Menteri Malaysia yang Keempat iaitu Tun Dr Mahathir bin

Mohamed. Bermula tahun 2001 sehingga 2010 dasar jangka panjang telah digubal iaitu Dasar

Wawasan Negara yang meliputi Rancangan Malaysia Kelapan dan Kesembilan. Matlamat dasar

ini diperkenalkan bagi meneruskan pembangunan alam sekitar yang mampan dan membina

negara bangsa yang berdaya tahan. Menjelang 2011 hingga 2015 satu perancangan jangka

panjang telah dirangka oleh Perdana Menteri Malaysia sekarang iaitu Dato’ Sri Najib Bin Tun

Abd Razak berasaskan DEB. Dasar ini dikenali sebagai Model Baru Ekonomi (MBE) yang

bermatlamat menjadikan Malaysia sebuah negara yang berpendapatan tinggi serta mewujudkan

perpaduan antara kaum dan usaha untuk menjadikan Malaysia sebagai sebuah ‘Negara Bangsa’.

1.0 DASAR WAWASAN NEGARA

1.1 LATAR BELAKANG

Dasar Wawasan Negara merupakan gabungan teras kritikal dasar pembangunan yang lepas. Ia

meliputi dua rancangan jangka panjang Malaysia iaitu Dasar Ekonomi Baru dan Dasar

5
 Pembangunan Nasional. Objektif kedua-dua dasar tersebut adalah untuk mencapai perpaduan

nasional, pembasmian kemiskinan tanpa mengira kaum, penyusunan semula masyarakat dan

pembangunan yang seimbang. DWN berteraskan kepada cabaran strategik Wawasan 2020

yang menyediakan hala tuju Malaysia bagi menjadi sebuah negara maju secara sepenuhnya

menjelang 2020. DWN merupakan gabungan semua usaha pembangunan yang lepas bagi

tujuan mewujudkan bangsa Malaysia yang bersatu padu, progresif dan makmur agar dapat

hidup dalam suasana yang harmoni dan ikatan perkongsian yang saksama. Bagi menangani

cabaran yang bakal dihadapi bagi menjadi sebuah negara maju mengikut haluan sendiri

penekanan diberikan kepada membina negara yang berdaya tahan dan berdaya saing serta

masyarakat yang bersatu padu dan saksama bagi memastikan perpaduan dan kestabilan sosial.

Teras kritikal telah dirangka bagi merealisasikan DWN. Rancangan ini telah dirangka oleh

mantan Perdana Menteri Malaysia keempat iaitu Tun Dr Mahathir Mohamed. Tema utama

dasar ini adalah ‘Meningkatkan keutuhan dan daya saing negara’. DWN akan menentukan

arah pembangunan negara dalam dekad pertama abad ke-21. RMK-8 menggabungkan strategi,

program dan projek yang dirangka bagi mencapai objektif DWN.

1.2 OBJEKTIF

Objektif utama DWN ialah pembasmian kemiskinan dan penyusunan semula masyarakat serta

pembangunan seimbang. Objektif ini merupakan kesinambungan daripada objektif DEB dan

DPN. Setelah mengkaji semula dasar-dasar yang lepas kerajaan telah memperbaiki kelemahan

perlaksanaan strategi dan program sedia ada melalui pengukuhan program pembasmian

kemiskinan. Program ini adalah untuk mengurangkan kadar kemiskinan mutlak kepada 0.5 %

pada tahun jangkaan 2005. Pertumbuhan ekonomi yang dijangka pesat dalam tempoh

rancangan akan mewujudkan lebih banyak peluang kepada golongan miskin untuk

6
 meningkatkan pendapatan dan keluar daripada belenggu kemiskinan. Kerajaan juga terus

berusaha menangani isu ketidakseimbangan pendapatan antara kumpulan etnik, bandar dan

luar bandar serta wilayah. Aktiviti yang dapat menjana pendapatan diperkenalkan untuk

meningkatkan pendapatan isi rumah miskin dan kumpulan yang berpendapatan rendah. Selain

itu, meneruskan agenda penyusunan semula masyarakat dengan memberi peruntukan saham,

skim unit amanah dan penswastaan bagi meningkatkan dan mengekalkan pemilikan modal

dan kawalan bumiputera ke atas syarikat. Selain itu, objektif DWN juga adalah pertumbuhan

mampan dan pengukuhan daya tahan ekonomi serta mewujudkan masyarakat yang bersatu

padu dan saksama.

1.3 TERAS KRITIKAL DASAR WAWASAN NEGARA

Mewujudkan bangsa Malaysia yang bersatu padu progresif dan makmur yang dapat hidup

dalam suasana harmoni dan perkongsian yang saksama merupakan gabungan usaha

pembangunan dasar-dasar yang lepas bagi menghasilkan objektif utama Dasar Wawasan

Negara. Bagi merealisasikan Malaysia sebagai sebuah negara maju mengikut acuan sendiri

telah menekankan kepada pembinaan negara yang berdaya tahan dan berdaya saing serta

masyarakat yang bersatu padu dan saksama bagi memastikan perpaduan dan kestabilan sosial.

Bagi merealisasikan objektif ini Dasar Wawasan Negara telah merangkumkan pelbagai teras

kritikal. Teras yang pertama ialah membina bangsa yang berdaya tahan melalui pemupukan

perpaduan antara kaum, menyemarakkan semangat patriotik, membentuk kematangan politik,

membina masyarakat supaya lebih bertolak ansur dan penyayang dengan tersematnya nilai-

nilai positif serta meningkatkan kualiti hidup dan keutuhan ekonomi. Teras yang kedua ialah

menggalakkan perwujudan masyarakat yang saksama melalui pembasmian kemiskinan dan

pengurangan ketidakseimbangan dalam kalangan etnik dan wilayah di negara ini. Selain itu,

7
 teras yang ketiga ialah mengekalkan pertumbuhan ekonomi yang tinggi dengan

memperkukuhkan sumber pertumbuhan ekonomi, institusi kewangan, korporat dan

pengurusan ekonomi makro. Seterusnya teras keempat menjelaskan tentang usaha

mempertingkatkan daya saing bagi menghadapi cabaran globalisasi dan liberalisasi.

Membangunkan nilai ekonomi berasaskan pengetahuan bagi meningkatkan nilai ditambah

untuk semua sektor dan mengoptimumkan pemikiran rakyat merupakan teras yang kelima.

Teras yang keenam ialah memperkukuhkan pembangunan sumber manusia bagi

menghasilkan tenaga kerja yang cekap, produktif dan berpengetahuan. Teras yang terakhir

iaitu teras yang ketujuh menjelaskan tentang penerusan pembangunan alam sekitar yang

mampan bagi meneguhkan pertumbuhan dalam jangka masa yang panjang.

1.4 STRATEGI MENANGANI CABARAN DASAR WAWASAN NEGARA

Strategi utama telah dilaksanakan melalui jentera penyelarasan pelaksanaan bagi menangani

cabaran yang dihadapi oleh Malaysia. Strategi pertama ialah meneruskan pengurusan

ekonomi makro yang mantap dan memastikan dasar kewangan dan fiskal yang berhemah

serta dapat meningkatkan usaha membangunkan ekonomi berasaskan pengetahuan. Usaha ini

adalah selaras dengan aliran global, peningkatan kandungan pengetahuan dalam semua

aktiviti ekonomi amat perlu bagi meningkatkan nilai ditambah dan guna tenaga. Ia merupakan

strategi penting untuk meningkatkan produktiviti dari segi TFP dan tahap potensi keluaran

serta menyediakan asas untuk mengekalkan daya saing negara di peringkat antarabangsa

dalam jangka masa pendek dan sederhana. Strategi yang kedua adalah memperkukuhkan dan

menyelaras program serta strategi pengagihan bagi memastikan penyertaan yang seimbang

dalam kalangan etnik, kumpulan pendapatan dan wilayah. Ia berhubung dengan penyusunan

semula pemilikan, pelbagai program seperti peruntukan saham, skim unit amanah dan

8
penswastaan. Program tersebut dilaksanakan bagi meningkatkan dan mengekalkan pemilikan

modal dan kawalan Bumiputera ke atas syarikat. Contohnya, pemilikan ekuiti Bumiputera

dalam sektor korporat akan ditingkatkan sekurang-kurangnya 30% pada tahun 2010. Strategi

seterusnya atau yang ketiga adalah meningkatkan pertumbuhan produktiviti melalui

pemantapan pengetahuan, kemahiran dan kepakaran pekerja serta mengukuhkan penyelidikan

dan pembangunan(R&D) dan sains dan teknologi(ICT). Ia adalah penting bagi mencapai

pertumbuhan yang tinggi pada paras harga yang stabil. Hal ini kerana, sumber dan keupayaan

pengumpulan modal terhad dan persaingan sengit dalam menarik kemasukan pelabur asing,

peralihan strategi pembangunan ekonomi daripada strategi pertumbuhan yang didorong oleh

input kepada strategi pertumbuhan yang didorong oleh produktiviti melalui sumbangan TFP

iaitu modal dan tenaga buruh. Penekanan yang diberikan oleh TFP antaranya meningkatkan

R&D dan ICT bagi mendorong produktiviti yang bergantung pada tenaga kerja yang

berkualiti dan berkebolehan. Seterusnya strategi yang keempat adalah meningkatkan daya

saing dan daya tahan ekonomi dengan mempercepatkan peralihan sektor ekonomi utama

kepada proses pengeluaran yang lebih cekap dan aktiviti nilai ditambah yang lebih tinggi. Ia

perlu bagi meningkatkan persaingan sektor ekonomi yang utama di Malaysia dalam pasaran

global seperti di peringkat antarabangsa. Daya saing ini berlaku kesan daripada kemajuan

pesat teknologi yang telah mempengaruhi pembangunan sesebuah industri. Pakatan strategik

dengan syarikat asing dibentuk bagi meningkatkan daya saing dan menambah peluang di

pasaran global. Industri di Malaysia juga perlu beralih kepada aktiviti yang berasaskan

rantaian nilai yang lebih tinggi dengan penumpuan kepada peningkatan inovasi dan

penggunaan teknologi baru. Ia meliputi proses R&D antaranya reka bentuk pembangunan

produk. Sektor ekonomi Malaysia juga perlu beralih daripada proses pengeluaran berintensif

9
buruh kepada penggunaan proses pengeluaran yang berteknologi baru yang akan

menggalakkan aktiviti yang mempunyai nilai ditambah yang lebih tinggi. Memperluaskan

penggunaan ICT dalam semua sektor ekonomi bagi mempercepatkan proses pertumbuhan

merupakan strategi yang kelima. Ia untuk mempercepatkan pelaksanaan program dan projek

berkaitan ICT seluruh negara dengan penyebaran dan penggunaan ICT secara meluas untuk

semua sektor. Contohnya, mempercepat pembangunan Koridor Raya Multimedia(MSC) dan

membantu melaksanakan aplikasi perdana MSC. Malaysia juga akan dibangunkan sebagai

sebuah negara yang mempunyai hub ICT dan multimedia global. Bagi sektor PKS juga

dibangunkan berasaskan ICT bagi menyokong ekonomi berasaskan pengetahuan. Yang

keenam ialah memperkukuhkan asa sumber manusia bagi memastikan bekalan tenaga

manusia yang mempunyai tahap pengetahuan, kemahiran teknikal dan kemahiran berfikir

yang tinggi. Ia dilaksanakan dengan membangunkan sistem pendidikan latihan yang cekap

dan responsif bagi memenuhi permintaan tenaga buruh berpengetahuan, berkemahiran tinggi

dan mempunyai nilai positif. Berikutnya adalah strategi yang ketujuh iaitu melaksanakan

pendekatan yang menyeluruh dan bersepadu dalam menangani isu sumber asli dan alam

sekitar bagi mengekalkan pembangunan yang mampan. Langkah akan diambil bagi mengenal

pasti pendekatan pengurusan yang berhemat, kos yang berkesan dan sesuai yang memberi

manfaat bagi memastikan pembangunan mampan dan berdaya tahan. Ia meliputi aspek

pengurusan alam sekitar, sumber semula jadi dan sumber-sumber asli. Strategi yang kelapan

adalah meningkatkan kualiti hidup melalui pendekatan akses kepada perkhidmatan sosial serta

membangunkan aspek estetik dalam kehidupan. Ia menyediakan peluang yang lebih baik

kepada rakyat untuk meningkatkan kualiti hidup mereka. Peningkatan kualiti hidup yang

dilaksanakan oleh kerajaan kepada rakyat di Malaysia seperti penyediaan dan akses kepada

10
 perkhidmatan sosial, penyediaan dan membaiki kemudahan pendidikan status kesihatan

penduduk, penyediaan perumahan, penglibatan dalam aktiviti seni dan kebudayaan seta

memberi perlindungan dan pendidikan kepenggunaan. Strategi yang terakhir ialah

mempergiatkan usaha memupuk dan menyemai nilai-nilai positif dan sifat murni dalam

kalangan rakyat menerusi sistem pendidikan pertubuhan sosial, agama dan peranan media.

2.0 WAWASAN 2020

2.1 LATAR BELAKANG

Pada 28 Februari 1991 bekas perdana menteri Malaysia keempat Tun Dr. Mahathir

Mohamed telah membentangkan satu kertas kerja yang bertajuk “Malaysia Melangkah Ke

Hadapan” yang mengandungi satu pemikiran dan rangka kerja mengenai matlamat Malaysia

menjadi sebuah negara maju pada tahun 2020. Ia digelar “WAWASAN 2020” yang

merupakan tindak balas kepada perkembangan politik, ekonomi dan sosial yang berlaku di

peringkat nasional dan antarabangsa. Wawasan ini sebagai satu garis panduan dan rangka

kerja mengenai pendekatan yang harus di ambil dalam memulakan langkah bagi menempuh

cabaran pada masa akan datang. Matlamat terakhir Wawasan 2020 adalah pembentukan

sebuah negara yang benar-benar maju menjelang 2020. Ia meliputi seluruh aspek kehidupan

seperti politik, ekonomi, sosial, kerohanian, kebudayaan dan kejiwaan. Menjelang tahun

2020, Malaysia sebagai sebuah negara merdeka akan menjadi negara yang benar-benar

maju, bersatu, mampu berdikari, progresif dan makmur. Rakyat akan menikmati kehidupan

yang sempurna dalam satu masyarakat yang demokratik, bertoleransi, bermoral, adil,

mampu bersaing, dinamik dan mempunyai daya ketahanan yang tinggi. Ini bermakna

Wawasan 2020 bertujuan mewujudkan negara bermatlamat iaitu Malaysia akan menjadi
11
 negara maju dengan caranya tersendiri tanpa terikut kepada cara dan corak negara maju

yang ada sekarang. Kemajuan yang dicita-citakan ialah kemajuan yang sempurna yang tidak

semata-mata diukur dari segi pencapaian lahiriah atau fizikal semata-mata malah ia akan

meliputi pewujudan satu masyarakat yang sempurna dengan nilai moral dan etika yang

tinggi dan boleh dicontohi oleh negara-negara lain.

2.2 CABARAN STRATEGIK WAWASAN 2020

Pada tahun 1991, kerajaan telah mengumumkan objektif negara bagi menjadi negara maju

atas usaha sendiri menjelang 2020. Ia memberi wawasan kepada Malaysia bagi mencapai

status negara perindustrian dan negara maju secara sepenuhnya dengan mengekalkan

perkembangan pada kadar 7% setahun. Ia juga merupakan satu permulaan kepada perubahan

kepada struktur ekonomi dan sektor pembuatan. Bagi merealisasikan objektif tersebut

Malaysia perlu mengatasi 9 cabaran strategik. Cabaran yang pertama ialah mewujudkan

negara Malaysia sebuah negara yang bersatu mempunyai matlamat yang serupa dan dapat

dikongsi bersama. Malaysia haruslah menjadi sebuah negara yang aman dan berintegrasi di

peringkat wilayah dan kaum, hidup dalam harmoni, bekerjasama sepenuhnya secara adil dan

di dokong oleh satu bangsa Malaysia yang mempunyai kesetiaan politik dan berdedikasi

kepada negara. Cabaran kedua ialah mewujudkan masyarakat yang berjiwa bebas, tenteram

dan maju dengan penuh keyakinan terhadap diri, bangga dengan apa yang dicapai dan gagah

menghadapi masalah. Masyarakat Malaysia mesti dapat dikenali melalui usaha mencapai

kecemerlangan, menyedari setiap kemampuan yang ada, tidak mudah mengalah kepada

sesiapa sahaja dan dihormati oleh rakyat negara lain. Cabaran yang ketiga mewujudkan dan

membangunkan sebuah masyarakat demokratik yang matang, mengamalkan satu bentuk

persefahaman yang matang, demokrasi Malaysia berasaskan masyarakat yang boleh menjadi

12
 contoh kepada negara membangun yang lain. Cabaran yang keempat ialah mewujudkan

masyarakat yang bermoral dan beretika secara sepenuhnya iaitu sebuah warganegara yang

kukuh dan mantap dalam agama dan kejiwaan serta didorong oleh tahap etika yang paling

tinggi. Cabaran yang kelima ialah mewujudkan masyarakat liberal dan bertolak ansur iaitu

rakyat pelbagai kaum bebas mengamalkan adat, kebudayaan dan kepercayaan agama

masing-masing. Pada masa yang sama ia dapat meletakkan kesetiaan mereka kepada sebuah

negara. Cabaran keenam iaitu mewujudkan masyarakat yang saintifik dan progresif,

mempunyai daya perubahan yang tinggi serta memandang ke hadapan bukan sebagai

penggunaan teknologi sahaja tetapi sebagai penyumbang kepada tamadun saintifik dan

teknologi masa depan. Cabaran yang ketujuh iaitu mewujudkan masyarakat penyayang dan

budaya menyayangi antara satu sama lain. Ia merupakan satu sistem sosial yang

mengutamakan kepentingan masyarakat melebihi diri sendiri dan kebajikan insan tidak

berkisar pada negara atau individu tetapi di sekeliling sistem kekeluargaan yang kukuh.

Cabaran yang kelapan ialah memastikan masyarakat yang adil dalam bidang ekonomi. Iaitu

masyarakat yang dapat melaksanakan pengagihan kekayaan negara secara adil dan saksama

di mana wujudnya perkongsian secara sepenuhnya bagi setiap rakyat dalam perkembangan

ekonomi. Masyarakat sedemikian tidak akan wujud jika masih ada pengenalan kaum

berdasarkan fungsi ekonomi dan semua kemunduran ekonomi berdasarkan kaum. Cabaran

kesembilan dan merupakan cabaran yang terakhir ialah mewujudkan masyarakat makmur

yang mempunyai ekonomi yang berdaya saing, dinamik, giat dan kental.

2.3 PERSPEKTIF WAWASAN 2020

Cabaran–cabaran di atas sebenarnya telah membangkitkan beberapa isu utama yang harus

dihadapi bagi membolehkan Malaysia mencapai taraf negara maju menjelang 2020.

13
Perspektif membawa kepada isu-isu utama seperti pembentukan satu negara bangsa

Malaysia. Konsep satu negara bangsa mempunyai makna yang cukup mendalam kerana ia

berdefinisikan sebagai sebuah negara yang berdaulat dan rakyatnya tidak dapat

diidentifikasikan mengikut kaum, keturunan dan warna kulit. Pembentukan satu negara

bangsa menjadi prasyarat utama kepada kemajuan kerana tanpa rakyatnya mempunyai satu

pemikiran terhadap satu negara dan bangsa, sebarang kerjasama untuk maju tidak akan

dapat dijalinkan. Bagi mengisi konsep ini istilah seperti perpaduan, kesetiaan kepada

negara, keharmonian dab toleransi perlulah difahami dan diamalkan oleh seluruh penduduk

di negara ini. Isu yang kedua ialah menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara

perindustrian. Negara Malaysia yang telah berjaya mengubah corak ekonomi dan

kehidupan daripada pertanian kepada perindustrian telah mempunyai negara maju. Melalui

hal ini, Wawasan 2020 bermatlamat agar rakyat Malaysia meneruskan proses transformasi

tersebut yang telah dimulakan sejak merdeka lagi kerana pencapaian sekarang masih lagi

di pertengahan jalan. Hal ini kerana, proses tersebut melibatkan transformasi daripada

kehidupan bertani kepada perindustrian dan perubahan teknologi, ekonomi, sosial dan

kebudayaan. Masyarakat negara maju merupakan sebuah masyarakat yang mempunyai

kemahiran dan kepakaran sains dan teknologi yang tinggi. Masyarakat tidak hanya

mencedok atau mengubah suai sesuatu teknologi tetapi mencipta, menambah dan

memperbaharuinya. Oleh itu, untuk mencapai tahap negara perindustrian pertumbuhan

ekonomi yang pesat amat penting kerana berkait rapat dengan sumbangan kepada sektor

perdagangan dan komersial yang secara langsung melibatkan soal modal, pelaburan, daya

saing, kualiti tenaga kerja, kemampuan berdikari dan kekentalan dalam menghadapi

cabaran. Peranan sektor swasta amat digalakkan kerana ia bertindak sebagai jentera

14
pertumbuhan. Selain itu, isu yang dibangkitkan ialah mewujudkan keadilan ekonomi dan

sosial. Ia akan terlaksana dengan perwujudan sebuah masyarakat yang adil dalam bidang

ekonomi dan sosial. Hal ini kerana, dalam negara maju tidak seharusnya wujud keadaan di

mana dua golongan rakyat iaitu golongan yang mempunyai segala-galanya dan golongan

yang tercicir. Pernyataan ini merupakan penegasan ke atas isu yang sentiasa mendapat

perhatian utama dalam sesebuah penggubalan dasar negara iaitu pembasmian kemiskinan,

keseimbangan ekonomi antara kaum, wilayah, negeri dan antara bandar dan luar bandar.

Dalam konteks ini, wawasan 2020 telah meminta agar semua rakyat Malaysia tidak

menyalah tafsir terhadap bantuan yang diberikan terhadap sesuatu kaum sebagai tidak adil,

sebaliknya menganggap sebagai usaha memperbaiki ketidakadilan. Bagi mencapai tahap

keseimbangan ini ia telah di terjemah dalam objektif Dasar Pembangunan Nasional dan

dilaksanakan melalui program dan projek RMK 6. Seterusnya isu yang berkaitan dengan

kepatuhan terhadap moral dan etika. Konsep ini berlainan dengan konsep negara maju

yang wujud pada masa kini kerana lebih bercirikan kebendaan. Negara maju yang dicita-

citakan oleh Malaysia mestilah berpegang kepada falsafah kepatuhan moral dan etika yang

tinggi berasaskan kepercayaan agama masing-masing. Falsafah ini penting kerana,

kemajuan kebendaan tanpa nilai-nilai kepatuhan moral dan etika tidak akan mewujudkan

kesejahteraan dan keharmonian yang berkekalan bahkan membawa kepada keburukan.

Pengamalan nilai-nilai murni (seperti dalam dasar Penerapan Nilai-nilai Islam) telah

menjadi faktor penghalang dalaman untuk tidak menyalah gunakan kemahiran dan

kekayaan yang dimiliki. Selanjutnya isu terakhir yang dibangkitkan ialah pembangunan

masyarakat berasaskan sistem kekeluargaan. Wawasan ini telah mengetengahkan perkara

pokok sistem sosial iaitu pembangunan keluarga berdasarkan hakikat bahawa keluarga

15
 menjadi asas pembentukan masyarakat dan masyarakat menjadi asas pembinaan negara. Ini

bererti kekuatan dan kemajuan sesebuah negara bermula dan terletak kepada keluarga dan

masyarakat. Hal ini amat jelas kerana keluarga dan masyarakat yang bercorakkan kualiti

individu akan menjadi rakyat dan pemimpin sesebuah negara. Budaya bangsa yang

merangkumi sistem nilai dan cara hidup (masyarakat penyayang dan budaya menyayangi)

adalah dicita-citakan dalam wawasan ini. Ia digerakkan sejak lagi awal lagi dan

memerlukan rakyat menyedari kepentingan institusi keluarga dalam memajukan negara

serta mengambil langkah yang perlu bagi mewujudkan keluarga dan masyarakat yang

sempurna.

2.4 STRATEGI PELAKSANAAN WAWASAN 2020

Strategi pelaksanaan Wawasan 2020 ini adalah berasaskan kepada 9 cabaran dalam

objektif Wawasan 2020. Bagi mencapai hasrat cabaran yang pertama iaitu negara bersatu

adalah dengan mewujudkan sekolah wawasan. Melalui penubuhan sekolah ini adalah untuk

seluruh kaum di Malaysia bagi memupuk perpaduan. Ia dilakukan dengan perkongsian

kemudahan sama ada di sekolah kebangsaan dan jenis kebangsaan dalam satu kawasan.

Selain itu, hasrat negara bersatu juga dapat dicapai dengan mewujudkan Program Latihan

Khidmat Negara(PLKN) bagi menanam semangat patriotik dalam kalangan golongan

muda. Seterusnya, dalam membentuk masyarakat berjiwa bebas kerajaan telah

memperkenalkan cogan kata ‘Malaysia Boleh’ dan terdapat juga rakyat negara yang telah

membuktikan bahawa mereka dengan berjaya menawan gunung Everest, mengelilingi

dunia secara solo dan berjaya merenangi Selat Inggeris. Selain itu, bagi melahirkan

masyarakat demokratik, kerajaan telah mewujudkan MAPEN iaitu suatu landasan untuk

membincangkan pendapat rakyat mengenai dasar ekonomi yang diperkenalkan.

16
 Masyarakat bermoral dan beretika dengan menekankan kepada subjek pengajian Islam dan

moral sebagai cabaran untuk memenuhi hasrat cabaran Wawasan 2020. Di samping itu

cabaran yang perlu dicapai ialah melahirkan masyarakat liberal. Ia dilaksanakan melalui

Program Citrawarna yang menggambarkan kebudayaan pelbagai kaum di Malaysia.

Seterusnya masyarakat saintifik dan progresif. Ia dilaksanakan menerusi perwujudan

Multimedia Super Corridor(MSC), melancarkan program sekolah bestari yang mempunyai

aplikasi Rangkaian Kawasan Tempatan(LAN) dan Rangkaian Kawasan Meluas(WAN),

menambah subjek teknologi maklumat di peringkat SPM serta menambah institut latihan

yang berteraskan kemahiran. Selanjutnya cabaran dalam melahirkan masyarakat

penyayang melalui kewujudan Hotline untuk membantu mangsa penganiayaan,

penggubalan Rang Undang-undang Rumah Tangga 1955, menubuhkan Yayasan

Penyayang Malaysia(CARE) dan PERKIM untuk golongan yang memerlukan bantuan.

Cabaran yang harus dicapai juga bagi melahirkan masyarakat yang adil dalam bidang

ekonomi. Ia dapat dilaksanakan melalui penumpuan kepada Program Pembangunan

Masyarakat Perdagangan dan Perindustrian Bumiputera. Akhir sekali ialah melahirkan

masyarakat yang makmur. Contohnya, semasa kegawatan ekonomi semua lapisan

masyarakat yang pelbagai kaum bersatu menanganinya secara bersama.

2.5 DIMENSI WAWASAN 2020

Strategi dasar pembangunan yang lepas iaitu anti kemiskinan telah beralih kepada

penghapusan kemiskinan tegar serta mengurangkan kadar kemiskinan relatif. Penekanan

telah dilakukan ke atas komuniti perdagangan dan industri Bumiputera bagi meningkatkan

kadar penyertaan bumiputera ke dalam sektor ekonomi. Bagi merealisasikan penekanan

tersebut harapan yang lebih besar diletakkan kepada penglibatan sektor swasta dalam

17
proses penstrukturan. Pembangunan sumber manusia yang meliputi nilai moral dan etika

adalah untuk mencapai objektif perkembangan dan pengagihan. Di pertengahan tahun

1990, prestasi ekonomi amat menggalakkan namun wujud kemelesetan ekonomi telah

melanda negara-negara Asia seperti Malaysia, Indonesia, Korea Selatan dan Thailand pada

tahun 1997-1998. Kemelesetan ekonomi melanda kesan daripada serangan spekulatif

terhadap mata wang Asia Timur termasuk ringgit.

Hal ini kesan daripada tindakan Al-Gore dan Jose Soros yang memperdagangkan nilai

mata wang Asia dengan membeli pada harga yang murah dan melaburkan dalam dolar

Amerika. Wujud beberapa kesilapan dalam pelaburan tersebut menyebabkan keadaan

ekonomi semakin tenat seterusnya membawa kepada kemelesetan ekonomi. Namun begitu,

wujud juga faktor-faktor lain yang membawa kepada terjadinya kemelesetan ekonomi.

Salah satu ialah sistem pengurusan ekonomi yang tidak cekap. Dalam menangani isu

kemelesetan ekonomi pelbagai inisiatif yang dilakukan seperti peminjaman wang yang

dilakukan oleh negara Korea Selatan dengan IMF(Tabung Kewangan Antarabangsa).

Namun begitu Malaysia tidak melaksanakan inisiatif yang dilakukan oleh Korea Selatan

kerana peminjaman daripada IMF akan menjejaskan struktur ekonomi pada masa akan

datang. Hal ini kerana, IMF mengenakan kadar faedah yang tinggi dan akan menguasai

ekonomi sesebuah negara penghutang. Pelaksanaan bijak telah dilakukan melalui

penubuhan Majlis Tindakan Ekonomi Negara(MTEN) pada Januari 1998 dan diikuti

dengan penubuhan Pelan Pemulihan Ekonomi Negara yang komprehensif enam bulan

kemudian. Inisiatif ini telah dirangka oleh Tun Dr. Mahathir Mohamed. Pengenalan kepada

inisiatif atau polisi tersebut membawa kepada kejayaan. Selain itu, Tun Dr. Mahathir

Mohamed telah mengenakan kawalan pertukaran mata wang terpilih serta menambat nilai

18
 mata wang ringgit Malaysia. Penubuhan institusi kewangan seperti Danaharta dan

Danamodal bagi mengemukakan isu-isu krisis kewangan yang menyebabkan ekonomi

negara terpaksa diberi nafas baru setelah merekodkan pertumbuhan negatif pada kadar

7.4% pada tahun 1998. Polisi fiskal dan kewangan turut diperkenalkan bagi membantu

merangsang penggunaan dan mengekang tekanan inflasi.

3.0 MENGAPA PERLUNYA SATU WAWASAN

Keperluan satu wawasan adalah untuk keamanan dan perpaduan dalam sesebuah negara ia

meliputi National Focus, Konsensus Nasional, Perjanjian Sosio Politik dan Agenda

Pembangunan Nasional. National Focus menekankan kepada satu penumpuan yang

bersepadu ke arah mencapai matlamat supaya ia dapat bergerak ke hadapan dengan tumpuan

yang lebih jelas yakin dan serentak. Manakala Konsensus Nasional bermaksud persetujuan

penduduk yang berbilang kaum terhadap satu matlamat bagi mengelakkan perselisihan

mengenai masa depan negara serta membolehkan negara bergerak dengan lebih cergas.

Seterusnya Perjanjian Sosio Politik iaitu panduan utama di mana setiap rakyat bersetuju

menerima secara dasar arah dan matlamat yang sama. Agenda Pembangunan Sosial

meliputi kepada garis panduan umum untuk membentuk pembangunan Nasional.

4.0 MENGAPA TAHUN 2020?

Tahun 2020 dipilih kerana ia dapat memberi ruang dan masa kepada negara dalam pembentukan

generasi baru dalam tempoh 30 tahun melalui rancangan dan persekitaran yang baik ke arah

pembangunan negara. Di samping itu, jangkaan terhadap ekonomi dapat diramal. Contohnya,

kadar dalam negara kasar(KDNK) pada tahun 2003 meningkat kepada 5.7% pada tahun 2007.

Hal ini menunjukkan keadaan ekonomi dapat diramal akan meningkat sehingga menjelang tahun

19
2020. Tahun 2020 dipilih kerana tahun tersebut merupakan suatu jangka masa yang munasabah

dan praktikal untuk mencapai matlamat negara iaitu menjadi sebuah negara maju dari segi

keseluruhan aspek seperti ekonomi, politik, sosial, kebudayaan dan sebagainya. Ia juga

membolehkan negara merancang pelbagai strategi untuk merealisasikan Wawasan 2020. Selain

itu, tahun ini dipilih bagi menetapkan satu wawasan yang ambitious tetapi munasabah agar tidak

ketinggalan dalam pembangunan arus dunia sejagat. Tahun ini dipilih juga bagi memastikan

negara tidak ketinggalan kerana masa menjadi penentu kepada kemajuan sesebuah negara. Pada

dekad 1960-an, pertumbuhan ekonomi Malaysia adalah pada kadar purata sebanyak 5.1%

setahun. Pertumbuhan purata ini dinaikkan menjadi 7.8% semasa dekad pertama Dasar Ekonomi

Baru dalam dekad 1970-an, dan 5.9% setahun pada dekad 1980-an, akibat kemelesetan bertahun-

tahun. Pertumbuhan KDNK pada 30 tahun tersebut dalam nilai sebenar adalah pada kadar purata

6.3 peratus setahun, dengan kadar pada 20 tahun yang lalu merupakan 6.9 peratus setahun pada

puratanya. Oleh itu, yang diperlukan ialah tambahan pertumbuhan sebanyak 0.1 peratus untuk

mencapai matlumat ekonomi Wawasan 2020, sesuatu matlamat yang bukannya tidak mungkin.

KDNK Malaysia pada tahun 1990 ialah $115 bilion, dengan sasaran kira-kira $920 bilion dalam

nilai sebenar (ringgit pada 1990) menjelang tahun 2020. Pertumbuhan pesat ini memerlukan

pertumbuhan pada kadar purata kira-kira 7.0% (dalam nilai sebenar) setahun untuk 30 tahun

akan datang. Jika ini dapat dicapai, dan diandaikan kadar pertumbuhan penduduk tahunan ialah

2.5%, menjelang tahun 2020, rakyat Malaysia akan kaya empat kali ganda (dalam nilai sebenar),

berbanding dengan tahun 1990. Inilah ukuran masyarakat makmur yang dimaksudkan oleh

Wawasan 2020. Dengan itu, KDNK Malaysia akan menjadi lapan kali lebih besar menjelang

tahun 2020 berbanding 1990.

5.0 ADAKAH MATLAMAT UNTUK MENJADI NEGARA MAJU DARI SEGI

20
 EKONOMI ITU REALISTIK?

Pada tahun 1960-an pertumbuhan ekonomi Malaysia adalah pada kadar purata sebanyak

5.1% setahun. Namun begitu, pertumbuhan purata ini meningkat menjadi 7.8% semasa

dekad pertama dasar ekonomi negara pada tahun 1970-an. Peratus mula menurun pada tahun

1980-an kesan daripada kemelesetan ekonomi iaitu sebanyak 5.9%. Pertumbuhan KDNK

pada 30 tahun tersebut dalam nilai sebenar adalah pada kadar purata 6.3% setahun dengan

kadar pada 20 tahun yang lalu iaitu 6.9% setahun. Oleh itu, Malaysia perlu berusaha

meningkatkan pertumbuhan KDNK sebanyak 0.1% untuk mencapai matlamat ekonomi

Wawasan 2020 yang merupakan matlamat yang pasti. KDNK Malaysia pada tahun 1990-an

adalah sebanyak $115 bilion dengan sasaran kira-kira $920 bilion dalam nilai ringgit

sebenar(ringgit pada 1990) menjelang 2020. Pertumbuhan pesat ini memerlukan

pertumbuhan pada kadar purata kira-kira 7.0% (dalam nilai sebenar) setahun untuk 30 tahun

akan datang. Jika ini dapat dicapai dan andaian kadar pertumbuhan penduduk tahunan ialah

2.5% menjelang 2020 rakyat Malaysia akan kaya empat kali ganda (dalam nilai sebenar)

berbanding dengan tahun 1990. Inilah ukuran masyarakat makmur yang dimaksudkan oleh

Wawasan 2020. Dengan itu, KDNK Malaysia akan menjadi lapan kali besar menjelang

tahun 2020 berbanding 1990.

6.0 ANALITIKAL

Bagi pendapat kumpulan kami penggubalan Dasar Wawasan Negara dan Wawasan 2020

merupakan satu langkah yang amat bijak. Penggubalan dasar tersebut adalah sebagai cara untuk

membangunkan sesebuah negara dan menyeimbangkan keseluruhan aspek iaitu ekonomi, politik,

sosial, kebudayaan, kepatuhan, teknologi, tahap pengetahuan yang tinggi serta penerapan nilai-

21
nilai moral yang positif. Selain itu, dasar ini merupakan salah satu penyelesaian bagi sesuatu

masalah ekonomi. Contohnya, kemelesetan ekonomi yang berlaku pada 1997-1998 telah

memantapkan lagi strategi dalam dasar tersebut. Kami juga berpendapat bahawa cabaran-cabaran

yang terdapat dalam Wawasan 2020 amat jitu bagi mencapai matlamat negara maju mengikut

acuan sendiri dan negara perindustrian. Buktinya, sektor petroleum merupakan menyumbang

terbesar dalam sektor perlombongan kepada KDNK dalam negara. Malaysia juga telah

menerapkan nilai-nilai positif seperti etika, moral dan keagamaan serta tidak hanya menekankan

kepada aspek kebendaan semata-mata seperti yang diamalkan oleh negara-negara Barat. Itulah

yang dikatakan Malaysia sebagai sebuah negara maju yang mengikut acuan sendiri. Melalui

dasar ini juga hasrat untuk melahirkan rakyat berilmu pengetahuan, progresif, kreatif, daya

berfikir yang tinggi, berkemahiran, inovatif dan sebagainya akan dapat dicapai. Di samping itu,

peningkatan kualiti hidup juga akan dapat dicapai jika usaha-usaha yang telah dirancang

terlaksana dengan berkesan. Contohnya, usaha menyediakan peluang yang lebih baik kepada

seluruh rakyat dengan menyediakan akses kepada perkhidmatan sosial, meningkatkan tahap

kesihatan pendudukan serta memberi pelindungan dan pendidikan kepenggunaan dan pelbagai

lagi.

22