FALSAFAH DAN LOGIKA MELAYU

JXEA 1104

TAJUK :
TOKOH ( HASHIM AWANG )

NAMA : MOHD HAFIS BIN ARIFFIN

NO. MATRIK : JEA 080167
SEMESTER : SATU

NAMA PENSYARAH : DR. AMRAN MUHAMMAD

NAMA TUTOR : CIK SITI HADIJAH
TOKOH : HASHIM AWANG

Tokoh yang saya tampilkan ialah tokoh yang digelar kritikawan unggul

.Beliau ialah Hashim Awang adalah sebuah nama yang besar dalam kritikan

sastera Melayu moden.Namanya dikaitkan dengan penulisan kritikan sastera

akademik.Dan kemudiannya menjadi ikutan ramai pelajar sastera di institut

pengajian tinggi dalam jurusan kesusasteraan untuk membuat kajian kerja-

kerja penulisan akademik mereka,seperti menulis latihan ilmiah ,tesis sarjana

dan kedoktoran. Beliau adalah anak teregganu yang dilahirkan pada tahun

1942 melanjutkan pelajaran ke Maktab Perguruan Bahasa ,Kuala Lumpur .

Setelah menjadi guru , beliau melanjutkan pelajaran ke Universiti Malaya

pada tahun 1967 dan mendapat sarjana muda sastera .Terus

mempertingkatkan pencapaian hingga ke peringkat sarjana dan doktor

falsafah .

Latar sastera 1970-an ,tercetus peristiwa 13 mei 1969 ,menandakan

ketidakseimbangan ekonomi dan perbezaan social .Berlaku perubahan politik

dan dasar ,disediakan rukun negara ,dasar ekonomi baru untuk menyusun

semula sistem masyarakat. Berlaku perubahan dalam penulisan daripada

aliran .Mula juga lahir karya bersifat intelektual. Meninggalkan ekspresioistik

dan protes sosial .

Sumbangan Hashim Awang tidak serancak Yahaya Ismail yang menulis

saban minggu di dada akhbar.Beliau hanya menulis sekali sekala sahaja dan

menerbitkan di mjalah atau berbentuk buku. Sumbangan beliau yang

pertama ialah memperkukuhkan kedudukan pendekatan formalistik ,yang

selama ini digunakan cukup meluas dalam kritikan praktis tanah

air.Pendekatan itu dijadikan landasan dan tesis sarjana dan kedoktoran

.Beliau sendiri adalah mempelopori mengkaji cerpen dengan tajuk Cerpen –

cerpen Melayu sebelum perang Dunia kedua(1975).Beliau juga, telah

memperkenalkan pendekatan baru dalam kritikan sastera ,iaitu pendekatan

psikologi pada tahun 1980 –an Sebelum ini unsur-unsur psikologi sudah sedia

ada dalam kritikan , Yahaya Ismail pernah menggunakannya , tetapi tidak

menyeluruh dan kental. Hashim Awang telah meneliti dan menkaji pemikiran

dan toeri Sigmund Frued , terutama aspek mimpi dan pengkaryaan , lalu di

turunkan ke dalam sastera melayu untuk dijadikan landasan kritikan .

Selain itu , beliau juga turut memperkenalkan teori sturukturalisme

yang diasaskan oleh Ferdinand de Saussure yang dimantapkan kemudiannya

oleh Roland Barthes. Teori ini dalam mendekati teks-teks sastera , ditandai

oleh analisis menyeluruh yang ekolmenggunakan segala aspek dan unsur

yang membina karya sastera dengan melihat secara keseluruhannya .

Maksudnya bahawa analisis struktural menekankan hubungan dan

keterjalinan semua unsur di dalam sesebuah karya. Tujuannya adalah untuk

memperolehi objektiviti , koherensi , dan kebenaran dengan meletakan

kecermatan dan ketelitian .

Seterusnya , hasil daripada pemantapan pendekatan formalistikdan

teori struturaalisme yang dibawa oleh Hashim Awang itu, beberapa kaedah

pengajaran sastera di sekolah menengah telah dicipta . Kaedah –kaedah itu

digunakan dalam usaha untuk menyemarakkan pengajaran sastera di

sekolah. Kaedah ini menjadi satu kaedah mengalami dan menghayati dan
fokus yang telah digunakan oleh guru yang mengajar sastera di semua

sekolah.

Sumbangan yang lain juga , ialah beliau sendiri berjaya mencipta teori

sastera yang diberi nama Pengkaedahan Melayu.Teori ini dibina berdasarkan

sepenuhnya kepada budaya , cara , dan sikap hidup , pandangan dunia ,

perspektif alam semesta dan agama islam orang-orang Melayu yang memiliki

ciptaan-ciptaan karya sastera mereka yang tinggi lagi unik. Pengkaedahan

dengan sendirinya membawa makna cara , maka maksudnya di sini ialah

cara kita menilai dan memberi makna , lalu teori ini berbicara secara

langsung cara yang harus digunakan untuk membaca sesebuah teks

sastera.Orang melayu sudah lama pandai membaca teks, kerana di tangan

mereka sudah ada Tajul Muluk yang memandaikan mereka memahami diri

dan erti hidup ini sendiri. Teori sastera pernah diturunkan daripada idealisme

ajaran Islam itu sendiri , namun ia tetap melekat pada teks –teks kreatif

sebagai sandaran. Cakupan perkaedahan Melayu itu begitu luas sekali .

Berpecah kepada dua bahagian yang penting iatu Pengkaedah Alamiah dan

Pengkaedah Agama , yang pertama memecah kepada pendekatan

gunaan,pendekatan moral dan pendekatan firasat. Kedua ialah pendekatan

dakwah ,pendekatan kemasyarakatan dan pendekatan seni. Keluasan teori

ini , ia bersifat elektif dan juga intertekstual.

Hashim Awang beranggapan bahawasastera menyerupai suatu mimpi ,

untuk sampai kepada makna ia mengalami proses pemakanan , dan makna

itu ada tersurat dan tersirat. Ilmu firasat mempunyai kedudukanyang

istimewa dalam sejarahnya. Ilmu firasat sebenarnya adalah sebahagian

daripada mistik dan merupakan simbol kekuatan kejiwaandan mental sesuatu

bangsa itu. Firasat Hashim Awang seperti yang dinyatakan ada hubungan

secara langsung dengan sistemtanda dan lambang . Kedua-duanya seperti

yang sedia kita ketahui adalah sebahagiandaripada ciri sastera.

Karya-karya penting , berikut diturunkan beberapa buah karya Hashim

Awang yang dapat mewakili kerja kritikannya iaitu Hashim Awang ,1974,”

Meninjau keadaan kritik sastera di Malaysia sekarang” dalam Kritik sastera di

Malaysia,Kuala Lumpur: Penerbitan Kebudayaan Belia dan Sukan.Cerpen-

cerpen Melayu Sebelum Perang Dunia Kedua,1975, Kuala Lumpur: Dewan

Bahasa dan Pustaka.Strukturalisme dalam Ilmu Sastera dan Aplikasinya,1985,

Kuala Lumpur: penerbit Universiti Malaya.

Kritikan Kesusasteraan: Teori dan Penulisan,1988,Kuala Lumpur: Dewan

Bahasa dan Pustaka.Penciptaan dan Kemanusiaan dalam Cerpen dan

Novel,1998,Petaling Jaya: Penerbit Fajar Bakti.Teori Pengkaedahan melayu,

kertaskerja Seminar Antara Bangsa Kesusasteraan Melayu, Universiti

kebanggsaan Malaysia.Novel Hikayat :Satu Penelitian Struktur Penceritaan

Melayu,1986.Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.

Kepentingan kritikan Hashim Awang ialah beliau telah melakukan

penyelidikan menyusuri sejarah kritikan sastera melayu moden di peringkat

awal, iaitu di tahun 1930-an untuk menentukan corak dan bentuk kritikan

dewasa itu. Hasil penyelidikan yang telah menyampaikan kita pertumbuhan

kritikan sastera , corak dan pengasasnya. Kepentingan dapaatan daripada

penyeludikan ini sampai sekarang masih di pakai di pusat pengajian tinggi.

Selain itu , beliau juga orang yang telah bertanggungjawab dalam

memberi definisi kritikan sastera melayu yang berteras kepada sejarah dan
tradisi sastera melayu. Definisi beliau ialah bahawa kritikan dalam satera

melayu di peringkat awal itu , iaitu1930-40-an adalah longgar dan umumnya

belum mencapai peringkat kritikan yang saintifik seperti dalam tradisi barat.

Seterusnya , beliau yang menegaskan bahawa dalam sesebuah

kritikan praktis , haruslah menggunakan mana-mana teori sastera . Kritikan

praktis yang tidak menggunkan teori sebenarnya bukannya kritikan ,

sebaliknya ia hanyalah sebuah apresiasi sahaja. Dengan penegasan ini ,

menunjukkan kepentingan teori dalam kerja kritikan dan seseorang yang

ingin menjadi pengkritikwajiblah menguasai pelbagai teori sastera.

Kepentingan yang lain juga ,Hashim Awang dapat kita katakan sebagai

pemikir dan penguasan bidang kritikan . Pandangannya selalu bernas dan

tajam yang mempunyai wawasan yang jelas untuk kita mempratikkannyan

dalam kehidupan . Seperti diketahui , beliau memperkenalkan beberapa teori

Barat ke negara kita seperti pendekatan psikoanalisis, arketaip dan

strukturalisme.sehingga berjaya mencipta Pengkaedahan Melayu.

Secara keseluruhan , Hashim Awang seorang pengkritik tanah air ,

yang lahir sebagai pengkritik disaat-saat sastera Melayu moden sangat

memerlukannya. Pendekatan formalistik menjadi satu bahan yang penting

kepada Hashim Awang , kerana beliau sesuai dengan zaman sastera Melayu

mula menjejaki intelektualisme , kritikan sastera di akademiknya , bukan

sahaja mengembangkan sastera kreatif Melayu tetapi juga pengajian Melayu.

Apabila dunia sastera tumbuh seperti cendawan selepas hujan ,banyak teks

anti- realisme dan mengarah kepada kejiwaan , beliau membawa masuk teori
psikoanalisis. Hashim Awang terus menghasilkan kritikan dan kajian . Teori

Pengkaedahan Melayulah yang menjadi kejayaan yang besar buatnya.

BIBLIOGRAFI

Hashim Awang, 1997. Biodata Dato’ Dr. Hashim Awang. Universiti Malaya.

Hashim Awang ,1988. Kritikan Kesussasteraan Teori dan Penulisan. Kuala

Lumpur.

Dewan Bahasa dan Pustaka.

Mana Sikana,2007. Tokoh- tokoh Unggul dalam Sastera Melayu. Kuala

Lumpur. Pustaka

Karya.