DASAR PENGURANGAN BEBAN PERBELANJAAN AWAM

DIBENTANGKAN OLEH:
SIRI 4 KUMPULAN D7
5/26/2010

BIL 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

NAMA MOHD ZAINUDIN BIN ZAKARIA ALIFF RIDZUAN LEE ABDULLAH SUHAIME BIN SAID HASULIZANHUSAYDI BIN MAT YAAKUB RAHISHAM BIN OSMAN MOHD ZULHILMI AIZAT BIN HJ. HASHIM HISHAMUDIN BIN SHAARI RASHIDAH BINTI RASUL WAN NIK HASNIDAH BINTI WAN HASAN NORHAYATI BINTI MOHAMED SITI NURULHUDA BINTI ABDUL RAZAB SARA LISA BINTI RAHIMEE ZAMISHAH BINTI CHE ALI SUZILAWATI BINTI SENIN

NO KP 810526-06-5605 820817-03-5851 800810-03-5383 810526-03-5203 790108-11-5105 860530-30-5431 770925-02-5885 840110-01-5142 840207-11-5094 851109-11-5078 810521-03-5298 880822-29-5222 780907-09-5088 750105-03-5422

DASAR PENGURANGAN BEBAN PERBELANJAAN AWAM LATARBELAKANG

Kemelesatan ekonomi dunia dalam tahun -tahun 1980 dan 1981 mula memberi kesan sepenuhnya kepada ekonomi negara dalam suku tahun pertama 1982. Dengan itu dasar-dasar ekonomi perlu digubal bagi menjamin kegi atan-kegiatan ekonomi berjalan lancar dan menyokong pertimbangan dalam konteks pasaran ekspot yang meleset. Satu daripada langkah -langkah tersebut ialah dasar mengurangkan perbelanjaan awam yang dilancarkan dalam pertengahan tahun 1982.

RASIONAL

Sektor awam berkembang dengan pesatnya dalam tempoh Rancangan Malaysia Kedua dan Rancangan Malaysia Ketiga. Perbelanjaan sektor awam meningkat daripada $3,468 juta dalam tahun 1971 kepada $16,998 juta dalam tahun 1980, iaitu kadar pertumbuhan sebanyak 19.3 pera tus setahun. Sebagai nisbah daripada Keluaran Negara Kasar (KNK) perbelanjaaan awam telah meningkat daripada 27.5 peratus dalam tahun 1971 kepada 33.2 peratus dalam tahun 1980. Perkembangan pesat ini adalah mencerminkan dasar Kerajaan untuk meningkatkan pe mbangunan ekonomi dan pencapaian Dasar Ekonomi Baru.

Pertumbuhan sektor awam dalam dekad 1970'an berlaku dalam suasana kedudukan kewangan negara yang mantap. Meskipun terdapat kesan dua krisis minyak kepada perdagangan antarabangsa dan keadaan inflasi ya ng tinggi (dalam linkungan 10 peratus setahun), ekonomi negara telah mencatitkan kadar pertumbuhan sebenar

sebanyak 8 peratus setahun dan lebihan terus menerus dalam imbangan pembayaran disebabkan oleh adanya pengeluaran minyak, harga -harga barangan yang tinggi dan ekspot buatan yang kukuh.

Namun demikian, dalam tahun 1980'an pertumbuhan ekonomi negara

menjadi

semakin lemah disebabkan oleh kemelesetan ekonomi dunia yang berpanjangan di samping kelemahan-kelemahan struktur ekonomi negara yang telah wujud setakat ini. Kadar pertumbuhan sebenar Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) menurun kepada 6.4 peratus setahun dalam tempoh 1981 -1982 berbanding dengan 8.6 peratus dalam tempoh 1976 -1980. Kedudukan ekonomi yang lembab ini telah menyebabkan defisit yang banyak dalam belanjawan Kerajaan dan dalam akaun semasa imbangan pembayaran. Jumlah defisit Kerajaan persekutuan meningkat daripada $7.1 billion atau 14 peratus KNK dalam tahun 1980 kepada $11.2 billion atau 18.9 peratus KNK dalam tahun 1982. Tindakan Kerajaan u ntuk mendapatkan pinjaman dari luar negeri bagi menampung kekurangan sumber kewangan negara telah menaikkan hutang awam, daripada $4.9 billion pada akhir tahun 1980 kepada $13.2 billion pada akhir tahun 1982. Jika dimasukkan hutang -hutang lain yang berunsur daripada pinjaman Kerajaan -kerajaan negeri dan badan -badan berkanun yang dijamin oleh Kerajaan Persekutuan, jumlah hutang negara adalah semua sekali bernilai $24.3 billion dalam tahun 1982 atau 41.2 peratus KNK. Defisit akaun semasa imbangan pembayaran meningkat kepada $7,825 juta dalam tahun 1982 (iaitu 13.4 peratus daripada KNK) berbanding dengan $5,477 juta dalam tahun 1981 (iaitu 10.1 peratus daripada KNK).

Selepas mengambil kira kedudukan ekonomi negara, pengurangan perbelanjaan awam merupakan satu langkah yang mesti dibuat kerana dalam keadaan kemelesetan yang serius dan berpanjangan seperti yang terdapat pada masa ini, langkah-langkah 'counter-cyclical'* adalah terhad dan tidak dapat dilakukan dengan berkesan selagi kelemahan-kelemahan dalam struktur ekonomi belum di atasi.

* menggerakkan ekonomi secara pusingan (perniagaan/pasaran)

OBJEKTIF

Dalam konteks kedudukan ekonomi yang meruncing, dasar awam sewajarnya ditumpukan kepada mengukuhkan asas-asas ekonomi di samping mengawal kadar inflasi dan memperbaiki kedudukan imbangan pembayaran negara. Dasar bagi mengurangkan perbelanjaan awam adalah dirangka dengan tujuan -tujuan seperti di bawah ini:-

(a) Untuk mengukuhkan kedudukan kewangan Kerajaan selaras dengan sumber-sumber yang ada; (b) Untuk mengurangkan defisit belanjawan Kerajaan ke tahap yang selaras dengan pengurusan ekonomi yang berhati -hati; (c) Untuk mengawal pertumbuhan hutang awam supaya tidak menjejaskan kedudukan imbangan pembayaran negara dan kadar pertukaran asing.

STRATEGI PELAKSANAAN

Bagi melaksanakan dasar ini, Kerajaan telah mengkaji semula skop, kekesanan dan faedah-faedah perbelanjaan sektor awam meliputi bukan sahaja perbelanjaan Kerajaan Persekutuan tetapi juga Badan -Badan Berkanun dan Perbadanan Perbadanan Awam yang dikawal oleh Kerajaan Persekutuan dan negeri. Agensi agensi adalah diminta untuk mengkaji balik keperl uan-keperluan mereka, keutamaan
4

dan faedah-faedah program-program selaras dengan kedudukan kewangan yang terhad, terutamanya projek-projek pembangunan yang lazimnya melibatkan kandungan impot yang tinggi. Hanya projek -projek yang dapat menyumbang kepada perkembangan ekonomi dan pencapaian matlamat DEB sahaja akan dilaksanakan.

Lanjutan daripada strategi di atas, Kerajaan juga telah membekukan pengisian jawatan-jawatan kosong dan pengambilan kakitangan baru. Jawatan -jawatan awam yang sedia ada juga akan dikaji semula bagi memastikan tidak ada jawatan -jawatan yang bertindihkan dari segi bidang kerja. Jawatan -jawatan ini jika dimansuhkan tidak akan menjejaskan perkhidmatan awam keseluruhannya.

Satu lagi langkah yang diambil untuk mengurangkan perbelanjaan awa m ialah pengawalan ke atas agensi-agensi di luar belanjawan memandangkan agensi agensi tersebut mempunyai pengaruh yang besar kepada kewangan Kerajaan.

Selain daripada itu, langkah -langkah bagi memperkemaskan operasi pentadbiran awam merupakan sebahagian daripada strategi perlaksanaan. Ini termasuk meningkatkan kekesanan sistem pengawalan belanjawan yang ada (iaitu Sistem Belanjawan Program Prestasi) dan pengenalan sistem -sistem baru seperti Sistem Perakauanan Mikro.

Sistem Belanjawan Program Prestasi (SB PP)

SBPP merupakan suatu pendekatan pengurusan belanjawan strategik yang mula dilaksanakan sejak tahun 1968. Sistem ini memberi penekanan ke atas prestasi program/aktiviti dan menitikberatkan hubungan input,output dan impak.

Sistem Perakauanan Mikro (SPM)

SPM merupakan sebahagian daripada sistem perakaunan pengurusan di peringkat jabatan. SPM akan digunakan untuk menentukan kos output yang dikeluarkan oleh agensi-agensi Kerajaan. Maklumat mengenai kos output yang diperolehi melalui SPM akan dapat memberikan gambaran kepada pihak pengurusan sesebuah agensi Kerajaan tentang kos sebenar sesuatu output yang dikeluarkan. Selain daripada itu maklumat kos yang diperolehi akan membantu pihak pengurusan dalam proses perancangan, pelaksanaan, pengawalan dan peni laian. Melalui SPM, suatu dimensi baru dalam aspek perancangan dan kawalan kos diwujudkan di peringkat jabatan. Kerajaan telah memperkenalkan Sistem Belanjawan Yang Diubahsuai (MBS) mulai tahun belanjawan 1990. MBS ini memerlukan perancangan dan kawalan terhadap semua input, output dan impak bagi setiap aktiviti agensi Kerajaan. Tujuan MBS juga ialah untuk membolehkan pengukuran dan penilaian prestasi setiap program Kerajaan ke arah mempertingkatkan lagi kualiti dan produktiviti di agensi-agensi Kerajaan. Satu daripada keperluan di bawah MBS adalah untuk mengenalpasti kos bagi setiap output di bawah sesuatu projek, program, aktiviti atau aktiviti kecil oleh agensiagensi Kerajaan. SPM yang dicadangkan ini bertujuan untuk memberikan maklumat kos tersebut. Di samping memberikan penekanan kepada pencapaian objektif di bawah MBS, SPM menekankan kepada kos yang terlibat dalam mengeluarkan output iaitu perbandingan kos yang dirancang bagi output dengan kos output sebenar. Hasil daripada perbandingan sedemikian a kan dapat mengenalpasti punca -punca komponen kos output yang terkurang/terlebih dibelanjakan dan dengan itu langkah langkah pembetulan akan dapat diambil.

Maklumat kos output yang dikeluarkan oleh SPM juga membolehkan pihak pengurusan mengetahui arah al iran (trend) perubahan dalam kos output yang serupa yang dikeluarkan oleh agensinya. Ini adalah kerana kos output biasanya tidak kekal pada paras yang sama sepanjang masa. Kos output mungkin meningkat dari tahun ke setahun oleh kerana peningkatan dalam kos inputnya. Ia juga mungkin dapat dikurangkan dari semasa ke semasa dengan peningkatan dalam kecekapan proses pengeluaran dan sebagainya. Maklumat tentang perubahan dalam kos output ini seharusnya digunakan oleh pihak pengurusan untuk meningkatkan produktiviti agensi melalui penjimatan dalam kos pengeluaran output. Selain daripada itu, maklumat kos output juga sangat berguna kepada pihak pengurusan sebagai asas untuk meletakkan harga jualan sesuatu output itu. Dalam hal ini, harga jualan bagi output yang di keluarkan oleh agensi Kerajaan itu boleh ditetapkan pada paras melebihi kos output tersebut; atau pada paras yang hanya mencukupi untuk menampung kos; ataupun pada paras yang kurang daripada kos pengeluaran, bergantung kepada jenis output dan tujuan output dikeluarkan. tersebut

Satu lagi langkah yang diambil oleh Kerajaan untuk mengurangkan perbelanjaan awam ialah untuk mengswastakan beberapa kegiatan Kerajaan di bawah dasar pengswastaan antara beberapa objektif penswastaan ialah mengurangkan Bebanan Kewangan Kerajaan, Menggalakkan Pertumbuhan Ekonomi Dan Kekesanan Negara Pembahagian Sumber Serta Kecekapan.

PENUTUP

Sungguhpun ekonomi negara pada masa ini tegap dan stabil, langkah -langkah untuk mengukuhkan kedudukan kewangan awam dan imbangan pembayaran perlu diteruskan. Kawalan ketat ke atas perbelanjaan awam perlu ditekankan.