Oleh: Raihanah Binti Minah Juwairiyah Binti Kamil

-Perkembangan bahasa ialah keupayaan untuk melahirkan perasaan, pendapat, kehendak dan keperluan melalui lisan. -Bahasa merupakan media komunikasi. -Penguasaan bahasa bermula dari pemahaman percakapan yang didengari sehinggalah kebolehan bertutur. -Menangis adalah cara pertama bayi berkomunikasi dan memberitahu ibu bapa keperluan mereka. -Kebolehan bertutur membolehkan kanak-kanak membina konsep tentang alam sekeliling di samping merapatkan hubungan dengan kanak-kanak lain.

FAKTOR-FAKTOR YANG MEMPENGARUHI PERKEMBANGAN BAHASA

Kebolehan Kognitif Faktor Persekitaran

Faktor Genetik

Menekankan tentang peranan permodelan. Contoh : Kanak-kanak meniru percakapan maklumbalas dan gaya bahasa orang dewasa. Kanak-kanak mungkin mempelajari beberapa aspek dalam kemahiran bahasa apabila melihat dan mendengar percakapan orang lain. Mereka seterusnya akan meniru dan mengulanginya apabila diteguhkan.

-Keluarga dan persekitaran mempunyai pengaruh kuat keatas kemahiran berbahasa. S-okongan serta pengaruh ibu bapa dan guru penting dalam perkembangan bahasa kanak-kanak. -Kajian mendapati jumlah masa interaksi antara ibubapa dan kanak-kanak serta status sosioekonomi ibubapa mempengaruhi perbendaharaan kata kanakkanak. -Menurut kajian Betty Hart dan Todd Risly (santrock, 2007) mendapati ibubapa dari golongan profesional menyediakan persekitaran untuk perkembangan bahasa yang lebih baik berbanding golongan bukan profesional.

-Golongan bukan profesional kurang bercakap dan kurang menerangkan sesuatu perkara dengan lebih lanjut kepada anak-anak. -Dalam kajian lain mendapati kanak-kanak yang mempunyai ibu yang banyak berkomunikasi dengan mereka mempunyai empat kali ganda lebih perbendaharaan kata dari kanak-kanak yang mempunyai ibu pendiam. -Kajian terhadap PRA-sekolah di Amerika (1998-99) mendapati ibubapa yang membaca kepada anak-anak mereka tiga hingga empat kali seminggu akan menyebabkan anak-anak ini mempunyai kemahiran berbahasa yang lebih baik berbanding dengan ibubapa yang kurang bebuat demikian.

-Naom Chomsky (1997) menegaskan individu telah diprogramkan secara genetik untuk menguasai bahasa. -Beliau menyatakan kanak-kanak dilahirkan dengan LAD (Language Acquisition Device)-mekanisme penguasaan penguasaan bahasa yang membolehkan mereka mengesan penggunaan bahasa yang digunakan dipersekitaran. Kanak-kanak secara semulajadi mempunyai kebolehan untuk mengesan tatabahasa dan cara penggunaan bahasa tersebut. Menurut kajian, kecederaan pada kawasan broca dan kawasan wernicke (kedua-duanya terletak di hemisfera otak) boleh menyebabkan seseorang individu hilang keupayaan dalam berbahasa.